हिशोब

तुझे लाजरे स्मित पाहूनी, भान हरपले;  माझे होते
माध्यान्हीच्या उन्हात जणू की, हळूच चांदणे हसले होते

नशा जरा ना आली, जरी मी रिते पयाले केले होते
नजरेशी तव नजर भेटता,  मदीर मन हे झाले होते

वसंतातले वैभव कितीदा, पुन्हा पुन्हा अनुभवले होते
शिशिरातही परि स्पर्शे तुझिया, शरीरी वसंत फुलले होते

किती जागलो रात्री जरी मी, हिशोब माझे चुकले होते
अवसेच्या राती मी जेव्हा, मुखबिंब तुझे देखियले होते

------ मनिष मोहिले