तृष्णा

जेव्हा तुझा गं मुखडा
मी दर्पणी बघितला
माझ्या दिलात तेव्हा
फुलूनी वसंत गेला

जेव्हा केसात तुझिया
हा गजरा मी माळिला
तव मदिरमंद गंधाने
ऊर माझा भरून गेला

हरपून भान बसलो
जेव्हा तुझ्या मिठीत
हर एक रोम माझा
शरीरात जागून गेला

जेव्हा मी प्राशिले सखये
तव गुलपंखी अधरांना
तो मधुरस सखे माझी ग
तृष्णा वाढवून गेला

------ मनिष मोहिले