चित्रफीत अपलोड करण्याचा प्रयत्न केला आहे. या चित्रफितीवरून स्फुरलेली कविता.
वयातीत नृत्य
प्रकाशगोलामधूनी ऊमटली रंगभूमीवरी आर्त सुरावली
नर्तकद्वयी मग शिल्पासम जी, सुरावलीतून सजीव झाली
सुरू जाहले पदन्यास नी; नृत्यकला मग बहरू लागली
पदलालित्ये तरल राखूनी, अचूक पाऊले थिरकू लागली
होड अशी मग सुरू जाहली, पदन्यास अन् सुरावलींची
कधी सुरांवर पाय थिरकती, कधी पायातून सूर बरसती
अचूक विभ्रम, भावप्रदर्शन, नजर आणि देहाची बोली
आवेग, आर्तता, प्रेम, विफलता, नर्तनातूनी सादर झाली
सुरेल संगीत, मोहक नर्तन, दोन कलांचे अपूर्व मीलन
तारुण्यासह अनुभवाचे , वयातीत ते नृत्यप्रदर्शन
-- मनिष मोहिले
