तुझ्या लोचनांशी दिठी भेट होता, रोम रोमातूनी प्रीत झंकारली
हळू साद येता मुखातून तुझिया, तुझी राधिका मुग्ध नादावली
चंद्र केशरी पूर्ण गगनी उगवता, धरा शुभ्र वसने तनी ल्यायली
शशी नी क्षमेची चांदणी प्रीत फुलता, रासलीला आपुल्या मनी रंगली
सुखे गोफ धरता, सुखे संग गाता, कालिंदी जन्म सरिता सुखे वाहिली
युगायुगातीत असे मैत्र जुळता, वृंदावनेच जणू मनी साकारली
---- मनीष मोहिले
तो निळा सावळा देह, दे आठव आकाशाची
रंगते निळ्या रंगात, देखणी गौर कांतीची
लाघव्य नील रंगाचे, तिज होई सावळबाधा
तो निळा सावळा कान्हा, ती होते त्याची राधा
जादू ही युगायुगांची, वेणूच्या सप्तसुरांची
सात जागांमधूनी श्वास, आठवी कृष्णप्राणाची
जादू ही भारते तिजला, तिज होई सावळबाधा
तो निळा सावळा कान्हा, ती होते त्याची राधा
मखमल ही मोरपिसाची, पखरण जणू इंद्रधनूची
ही जाणीव नवसृजनाची, कोवळी तिच्या ह्रदयीची
नव सर्जन फुलवे तिजला, तिज होई सावळबाधा
तो निळा सावळा कान्हा, ती होते त्याची राधा
---- मनीष मोहिले
