कला पासष्टावी

मध्यंतरी, यू ट्यूब वर एक व्हिडीओ बघितला. त्यात "The art of seduction" या विषयावर डॉं सीमा आनंद यांच्या भाषणातील साधारण पंधरा एक मिनीटांचा भाग ऐकला.

त्यात त्यांनी कामक्रीडा या विषयावर अतिशय सखोल अभ्यासपूर्ण विचार मांडले होते. म्हणजे हिंदू पुराणातील ब्रम्हा व शिवाचं कामक्रीडेच्या उद्गम संदर्भातील स्थान, कामक्रीडेचं शास्त्र, वेगवेगळ्या अवयवांसाठी वेगवेगळे सुगंध, वेगवेगळ्या वेळी वेगवेगळ्या अवयवांचं अधिक संवेदनशील असणं, कामक्रीडेत माहीर होण्यासाठी चौसष्ट कलात माहीर होणं इतक्या विविध अंगांविषयी फार अभ्यासपूर्ण विचार त्यांनी मांडले आहेत.

पण या सगळ्या चर्चेच्या मुळाशी मुख्य धागा आहे शरीर, मन  व आत्मा यांचा संयोग ज्यातून या नवनिर्माणाची अतिशय प्रभावी ताकद असलेल्या शारिरीक उर्जेवर मनाचं प्रभुत्व असेल आणि अशाच परिस्थितीत ही क्रिया एक आदिम शारीर क्रिया न रहाता एक कला बनेल - पासष्टावी कला.  या चित्रफितीचा आंतरजाल दुवा खाली देत आहे.

https://youtu.be/jnS66SszwEs

ही चित्रफीत पाहिल्यावर व त्यातील भाषणातील मुद्दे ऐकल्यावर, ते कवितेच्या रुपात शब्दबद्ध करण्याचा माझा हा प्रयत्न.

पासष्टावी कला

ब्रह्माजीच्या कल्पनेतूनी, 'मोहिनी' जगती अवतरली
सुप्त सुखाची सृजनामधल्या; जाणीव मनुजाला झाली

जाणीवेस या मूर्त बनवण्या, कामक्रीडा जन्मा आली
एका साध्या शरीरक्रियेची, एक कला सुखदा बनली

उरात वाढे धडधड आणिक, लालिमा चढतो गाली
अनुरागातून कामुकतेची, नकळत जागृती झाली

केस मोकळे, तृषार्त डोळे; अधीर कानांची पाळी
अधररसाचे प्राशन करता, शोष अनोखा पडे गळी

टंच स्तनाग्रे मृदुलकठीण स्तन, रोमांचित नाभी उदरी
देहाची जणू सतार अवघ्या, रती मदनाच्या दरबारी

अंकांचे पट जरा पसरता, स्वर्गसुखाची अनुभूती
मैफिलीची ह्या भैरवीच ही, क्लांत सुखद भासे तृप्ती

कुंतल, डोळे, अधर, उदर अन् गात्रे देहाची सारी
भिन्न प्रकारे सजती अवघी; रंग, सुगंध, अलंकारी

कामक्रीडेचे शास्त्र असे जे, सहजी ना अवगत होइ
चौसष्ट कलांना जाणून घेता, पूर्वतयारी मग होइ

या साऱ्याहून अधिक जरूरी, एकरुपता हृदयाची
काया मन अन् आत्म्यासंगे मीलन जीवाचे शिवाशी

------ मनिष मोहिले