शनिवारी जय गंगाजल बघितला. प्रकाश झा च्या गंगाजलचं हे sequel.
गंगाजल प्रमाणेच जय गंगाजलची कहाणी फिरते आजची राजकीय सामाजिक परिस्थिती, राजकारणी, राजकारणी बनलेले गुंड, धंदेवाईक गुंड, भ्रष्ट पोलीस अधिकारी यांची मिली भगत आणि त्यातून होणारं कायदा व सुव्यवस्थेचं वस्त्रहरण आणि या सर्वात जनतेवर होणारे अत्याचार, प्रामाणिक पोलीस अधिकाऱ्यांची व्यवस्थेकडूनच होणारी घुसमट आणि या सगळ्याचा परिपाक म्हणून चित्रपटाचा climax.
जय गंगाजल मध्ये बिहार ऐवजी मध्यप्रदेशातील बांकीपूर जिल्हा आहे. साधू यादव व त्याचा मुलगा मुन्ना यादव याऐवजी बबलू पांडे व त्याचा भाऊ डबलू पांडे यांची गुंडागिरी व दहशत आहे. जनतेकडून अॅसिडचा गंगाजल म्हणून उपयोग होण्याऐवजी जनतेकडून गुंडाना फासावर लटकावून सुसाईड घोषित करणे हा प्रकार आहे आणि कर्तव्य दक्ष प्रामाणिक पोलीस अधिकारी म्हणून एस पी अमित कुमार च्या ऐवजी आहे एस पी आभा माथूर.
मग इतकी साम्यस्थळे असलेला जय गंगाजल मूळ गंगाजल एव्हढा प्रभावी आहे का ? माझ्या मते याचं उत्तर जवळपास हो असं आहे.
जवळपास अशासाठी की मूळ गंगाजल मध्ये साधू यादव आणि मुन्ना यादव ज्याप्रमाणात दहशत व त्यामुळे त्याबद्दल स्वत:बद्दल तिरस्कार निर्माण करतात त्या समोर बबलू डबलू या भावांची जोडी थोडी डावी पडते. (तरीही डबलू पांडेच्या भूमिकेत निनाद कुमार खूपच प्रभावी) काही गंभीर मारधाडीच्या प्रसंगात पार्श्वभूमीला वाजणारे गाणे त्या प्रसंगाचं गांभीर्य कमी करते.
आणि तरीही दोन गोष्टींसाठी एकदा बघावा असा हा चित्रपट आहे - पहिली प्रथमच अभिनेत्याच्या रुपात पडद्यावर दिसणारा प्रकाश झा आणि दुसरी तडफदार कर्तव्यदक्ष एस पी च्या भूमिकेतील प्रियांका चोप्रा.
एक चांगला दिग्दर्शक म्हणून प्रकाश झा आपल्या सगळ्यानाच माहिती आहे. पण जय गंगाजलद्वारे प्रथमच त्याच्यातला अभिनेता आपल्याला भेटतो आणि आवडतो सुद्धा. एक भ्रष्ट, गावगुंडांशी साटंलोटं असणारा डी एस पी बी एन सिंग ते परिस्थितीवश भ्रमनिरास होऊन पश्चात्तप पावणारा व सत्याची आणि कर्तव्याची कास धरणारा डी एस पी बेर एन सिंग हा भावनिक आंदोलनाचा प्रवास अभिनेता प्रकाश झा ने उत्तमरित्या पडद्यावर दाखवलाय. मुरलेला पोलिसी बेरकेपणा व खाकीपणा, सुरवातीचा स्वार्थी तटस्थपणा आणि नंतरची सद्सद्विवेकबुद्धीची होणारी घालमेल आणि योग्य मार्गावर चालण्याचा निश्चय व त्यासाठी कोणतीही किंमत चुकवायची तयारी ह्या सगळ्या गोष्टी प्रकाश झा ने सुरेख दाखवल्यायत आपल्या मुद्राभिनयातून, संवादफेकीतून.
आणि शेवटी एस पी आभा माथूरच्या भूमिकेत प्रियांका चोप्रा - A fantabulous performance by her. एक अभिनेत्री म्हणून वेगवेगळ्या प्रकारच्या भूमिका समरसून साकार करण्याची तिची क्षमता आणि आवाका वादातीत आहे हे जय गंगाजल मधल्या आभा माथूर मुळे पुन्हा एकदा निर्विवाद सिद्ध होतं.
आदर्शवादी तत्वांवर विश्वास असलेली, कायद्याच्या चौकटीत राहून काम करणारी, गुंडांशी बेधडक सामना करणारी कर्तव्यदक्ष आभा माथूर तिनी अफलातून साकार केलीये. कायद्याच्या चौकटीत राहून काम करताना व्यवस्थेकडून होणारी घुसमट, स्वत:च्याच हाताखालील कनिष्ठ अधिकाऱ्यांच्या भ्रष्ट बेजबाबदार वृत्तीमुळे होणारा उद्वेग, त्यांना परखडपणे दिलेली समज या साऱ्या गोष्टींबरोबरच गुंडांशी त्वेषानी लढणं, धूर्त राजकारण्यांशी तितक्याच smartly deal करणं, कायद्याची व खाकीची इज्जत राखण्यासाठी प्रयत्न करणं हे भूमिकेचे सगळे पैलू तिनी सुरेखपणे दाखवलेत. पोलिसी गणवेषातील तिचा attitude आणि तिची देहबोली अफलातून. Priyanka portrays S.P. Aabha Mathur to perfection.
कहाणीला नायक न ठेवता नायिकाप्रधान कहाणी सांगण्याचा प्रकाश झा चा प्रयत्न यशस्वी झालाय तो प्रियांकाच्या आभा माथूरमुळे यात वाद नाही.
---- मनिष मोहिले
गंगाजल प्रमाणेच जय गंगाजलची कहाणी फिरते आजची राजकीय सामाजिक परिस्थिती, राजकारणी, राजकारणी बनलेले गुंड, धंदेवाईक गुंड, भ्रष्ट पोलीस अधिकारी यांची मिली भगत आणि त्यातून होणारं कायदा व सुव्यवस्थेचं वस्त्रहरण आणि या सर्वात जनतेवर होणारे अत्याचार, प्रामाणिक पोलीस अधिकाऱ्यांची व्यवस्थेकडूनच होणारी घुसमट आणि या सगळ्याचा परिपाक म्हणून चित्रपटाचा climax.
जय गंगाजल मध्ये बिहार ऐवजी मध्यप्रदेशातील बांकीपूर जिल्हा आहे. साधू यादव व त्याचा मुलगा मुन्ना यादव याऐवजी बबलू पांडे व त्याचा भाऊ डबलू पांडे यांची गुंडागिरी व दहशत आहे. जनतेकडून अॅसिडचा गंगाजल म्हणून उपयोग होण्याऐवजी जनतेकडून गुंडाना फासावर लटकावून सुसाईड घोषित करणे हा प्रकार आहे आणि कर्तव्य दक्ष प्रामाणिक पोलीस अधिकारी म्हणून एस पी अमित कुमार च्या ऐवजी आहे एस पी आभा माथूर.
मग इतकी साम्यस्थळे असलेला जय गंगाजल मूळ गंगाजल एव्हढा प्रभावी आहे का ? माझ्या मते याचं उत्तर जवळपास हो असं आहे.
जवळपास अशासाठी की मूळ गंगाजल मध्ये साधू यादव आणि मुन्ना यादव ज्याप्रमाणात दहशत व त्यामुळे त्याबद्दल स्वत:बद्दल तिरस्कार निर्माण करतात त्या समोर बबलू डबलू या भावांची जोडी थोडी डावी पडते. (तरीही डबलू पांडेच्या भूमिकेत निनाद कुमार खूपच प्रभावी) काही गंभीर मारधाडीच्या प्रसंगात पार्श्वभूमीला वाजणारे गाणे त्या प्रसंगाचं गांभीर्य कमी करते.
आणि तरीही दोन गोष्टींसाठी एकदा बघावा असा हा चित्रपट आहे - पहिली प्रथमच अभिनेत्याच्या रुपात पडद्यावर दिसणारा प्रकाश झा आणि दुसरी तडफदार कर्तव्यदक्ष एस पी च्या भूमिकेतील प्रियांका चोप्रा.
एक चांगला दिग्दर्शक म्हणून प्रकाश झा आपल्या सगळ्यानाच माहिती आहे. पण जय गंगाजलद्वारे प्रथमच त्याच्यातला अभिनेता आपल्याला भेटतो आणि आवडतो सुद्धा. एक भ्रष्ट, गावगुंडांशी साटंलोटं असणारा डी एस पी बी एन सिंग ते परिस्थितीवश भ्रमनिरास होऊन पश्चात्तप पावणारा व सत्याची आणि कर्तव्याची कास धरणारा डी एस पी बेर एन सिंग हा भावनिक आंदोलनाचा प्रवास अभिनेता प्रकाश झा ने उत्तमरित्या पडद्यावर दाखवलाय. मुरलेला पोलिसी बेरकेपणा व खाकीपणा, सुरवातीचा स्वार्थी तटस्थपणा आणि नंतरची सद्सद्विवेकबुद्धीची होणारी घालमेल आणि योग्य मार्गावर चालण्याचा निश्चय व त्यासाठी कोणतीही किंमत चुकवायची तयारी ह्या सगळ्या गोष्टी प्रकाश झा ने सुरेख दाखवल्यायत आपल्या मुद्राभिनयातून, संवादफेकीतून.
आणि शेवटी एस पी आभा माथूरच्या भूमिकेत प्रियांका चोप्रा - A fantabulous performance by her. एक अभिनेत्री म्हणून वेगवेगळ्या प्रकारच्या भूमिका समरसून साकार करण्याची तिची क्षमता आणि आवाका वादातीत आहे हे जय गंगाजल मधल्या आभा माथूर मुळे पुन्हा एकदा निर्विवाद सिद्ध होतं.
आदर्शवादी तत्वांवर विश्वास असलेली, कायद्याच्या चौकटीत राहून काम करणारी, गुंडांशी बेधडक सामना करणारी कर्तव्यदक्ष आभा माथूर तिनी अफलातून साकार केलीये. कायद्याच्या चौकटीत राहून काम करताना व्यवस्थेकडून होणारी घुसमट, स्वत:च्याच हाताखालील कनिष्ठ अधिकाऱ्यांच्या भ्रष्ट बेजबाबदार वृत्तीमुळे होणारा उद्वेग, त्यांना परखडपणे दिलेली समज या साऱ्या गोष्टींबरोबरच गुंडांशी त्वेषानी लढणं, धूर्त राजकारण्यांशी तितक्याच smartly deal करणं, कायद्याची व खाकीची इज्जत राखण्यासाठी प्रयत्न करणं हे भूमिकेचे सगळे पैलू तिनी सुरेखपणे दाखवलेत. पोलिसी गणवेषातील तिचा attitude आणि तिची देहबोली अफलातून. Priyanka portrays S.P. Aabha Mathur to perfection.
कहाणीला नायक न ठेवता नायिकाप्रधान कहाणी सांगण्याचा प्रकाश झा चा प्रयत्न यशस्वी झालाय तो प्रियांकाच्या आभा माथूरमुळे यात वाद नाही.
---- मनिष मोहिले
No comments:
Post a Comment