विरहिणी

विरहिणी

बाहूंत सख्याच्या रात कधीची सरली
लावण्यवती ही मुग्ध होऊनी बसली

कचपाश मोकळा आठवितो अंगुली
स्पर्शून हनु जी सर्वांगास बिलगली
कथे अधरपाकळी, तिजवरची अन् लाली
अधरांनी कथा जी अधरांना सांगितली

बाहूंत सख्याच्या रात कधीची सरली
लावण्यवती ही मुग्ध होऊनी बसली

कंचुकी तंग  हलकेच सरकली  खाली
प्रीतखूण गुलाबी हळूच आडून हसली
मधुरात कुसुंबी शय्येवरती खुलली
प्रणयात शिणूनही गौर तनू ही फुलली

बाहूंत सख्याच्या रात कधीची सरली
लावण्यवती ही मुग्ध होऊनी बसली

प्रीत भेट सख्याने सरल्या राती दिधली
होऊन विरहिणी सकाळ भेटीस आली
आठवून रात कामिनी लाजली गाली
अन् रातीकडे ती डोळे लावून बसली

बाहूंत सख्याच्या रात कधीची सरली
लावण्यवती ही मुग्ध होऊनी बसली

---- मनिष मोहिले