आयुष्याचा उत्सव

वय वाढले तसा मी;
कोवळा होत गेलो
सरणाऱ्या दिवसांनी मी;
रोजचा नवाळत गेलो

रातराणीचा सुगंध
पांघरून झोपी गेलो
श्वासात भरुनी प्राजक्त
आतून फुलत मी उठलो

पाहून फुलांचा उत्सव
चैत्र झेलण्यास मी शिकलो
पाहून वाट मेघांची
श्रावणात भिजाया शिकलो

माघारी गेल्या लाटा
परतूनी स्पर्शती धरती
सागराची पाहून प्रीती
प्रेमात पडाया शिकलो

सागरात सुख दु:खाच्या
मी नाव लोटली माझी
चिंब भिजून गेलो परि मी
नाव वल्हविण्यास शिकलो

छोट्याशा गोष्टींमधला
आनंद लुटत मी गेलो
आनंदाने कसे जगावे
मी जगता जगता शिकलो

हे शिकता शिकता सगळे
माझेच मला ना कळले
मी आयुष्याचा उत्सव
साजरा कराया शिकलो

वय वाढले तसा मी;
कोवळा होत गेलो
सरणाऱ्या दिवसांनी मी;
रोजचा नवाळत गेलो

------  © मनिष मोहिले
@manishmohile.blogspot.com