माऊंट एव्हरेस्ट (सागरमाथा) - २९०२९ फूट उंचीचं जगातील सर्वोच्च शिखर.
१७६०० फूट उंचीवरच्या बेस कॅम्प पासून २९०२९ फूट उंचीवरचं शिखर गाठायला साधारण ३३ ते ३७ तास लागतात - ते ही तुम्ही उंचावरील वातावरणाशी स्वत:ला रुळवून घेतलं असेल तर. (If one has got acclimatized to the high altitude). शिवाय हे ३३-३७ तास हा सलग चढाई चा वेळ नाही. प्रत्येक कॅम्प ला घेतली जाणारी विश्रांती या ३३-३७ तासात मोजली जात नाही.
पण नुकतेच म्हणजे २२ मे २०१७ रोजी
किलियन जॉर्नेट बुर्गादा या तीस वर्षीय स्पॅनिश तरुणाने एव्हरेस्ट बेस कॅम्प ते एव्हरेस्ट शिखर ही साधारण ११४०० फुटांची चढाई विक्रमी २६ तासात केली. २० मे २०१७ ला रात्री दहा वाजता बेस कॅम्प वरून निघालेला किलियन २१ मे २०१७ च्या मध्यरात्री १२ वाजून काही मिनीटांनी शिखरावर पोहोचला. एव्हरेस्टवरील या आत्तापर्यंतच्या सर्वात वेगवान चढाईचं अजून एक वैशिष्ट्य म्हणजे ही संपूर्ण चढाई पुरवणी प्राणवायू शिवाय (without supplimentary bottled oxygen) आणि दोरांच्या सहाय्याशिवाय (without fixed ropes) केलेली चढाई आहे.
ही विश्वविक्रमी चढाई करणारा किलियन हा जागतिक स्कायरनिंग आणि स्की माऊंटेनीयरींग चॅंपियन आहे. He is six time winner of Long Distance Skyrunner World series. त्याचप्रमाणे अल्ट्रा मॅरेथॉन स्पर्धेचा देखील तो विजेता आहे.
तांत्रिक तपशीलाप्रमाणे स्काय रनिंग म्हणजे दोन हजार मीटरपेक्षा अधिक उंचीच्या पर्वतावर धावणे जिथे चढाईचा कोन ३०° पेक्षा जास्त आणि काठिण्य पातळी दुसऱ्या पातळी पर्यंत असतो. धावायच्या अंतराबरोबरच चढण किती खडी आहे व तिचा काठिण्यांक (degree of difficulty) यावर आधारित स्काय रनिंग मध्ये Sky, Ultra, Vertical व Extreme असे चार उपप्रकार पडतात. त्यापैकी Vertical काठिण्य पातळीपर्यंतच्या स्पर्धा किलियन ने जिंकलेल्या आहेत.
स्की माऊंटेनीअरींग म्हणजे पर्वताच्या दुर्गमतेप्रमाणे स्की पायात चढवून किंवा बरोबर वागवून पर्वतावर चढाई करणे आणि स्की चा वापर करून उतरणे. शारिरीक क्षमतेची कसोटी पहाणाऱ्या अशा या साहसी खेळात किलियन जागतिक पातळीवर अव्वल ठरावा हे स्वाभाविकच म्हणायला हवं कारण स्पेनच्या डोंगरी भागात जन्माला आलेल्या किलियननी वयाच्या दुसऱ्या वर्षीच स्पेन व फ्रान्समध्ये पसरलेल्या पायरेनीज पर्वतश्रेणी मधील तीन हजार मीटर उंचीचा पर्वत यशस्वीरीत्या पादाक्रांत करून आपल्या अव्वल आकाशधावक बनण्याची मुहूर्तमेढ रोवली. पुढे पाचव्या वर्षी या पर्वतश्रेणी मधलं अनेटो हे ३४०४ मीटर उंचीचं सर्वोच्च शिखर पादाक्रांत केलं. लहानपणीच सुरू झालेला त्याचा हा अद्भुत प्रवास आजही चालूच आहे. आजच्या तारखेला मॉं ब्लॉं (Mont Blanc), मॅटरहॉर्न, देनाली आणि आत्ता एव्हरेस्ट या चार शिखरांवरील सर्वात वेगवान चढाईचे विक्रम किलियनच्या नावावर आहेत.
आता तो एका प्रकल्पावर काम करतोय ज्याचं नाव आहे "Summits of My Life" ज्यामध्ये तो जगातील वेगवेगळ्या उच्च शिखरांवरील आपल्या चढाई व उतरण या दोन्हीचं चित्रीकरण करवून घेणार आहे.
किलियनच्या आंतरजालावरच्या चित्रफिती पाहताना त्याचा पर्वतावरील चढाईचा वेग आणि दम (stamina) पाहून आपण थक्क होतो. त्याची उतरण (descent) बघताना तर आपण अचंबितच होतो असा त्याचा वेग असतो.
इतक्या दुर्गंम जागी इतक्या लीलया व वेगानी हालचाल करण्यासाठी जबरदस्त शारिरीक क्षमता हवी हे तर दिसतच पण त्याही पेक्षा जाणवतो तो चढाई असो वा उतरण - प्रत्येक पावलामागे असलेला किलियनचा सराव, आत्मविश्वास, आणि त्या डोंगरावरचा एक अबोल विश्वास की माझं हे पाऊल बरोबरच पडेल आणि हा डोंगरही ते सांभाळून घेइल.
अशा प्रकारचं कौशल्य इतक्या उच्चतम पातळीवर पोचायला फक्त शारीरिक क्षमता, सराव, तंत्र (technique) हे उपयोगाचं नाही तर त्याचबरोबर निसर्गाशी एक मानसिक अद्वैत असायला हवं आणि ते अद्वैत साधायचं आणि वाढवायचं एकमेव माध्यम म्हणजे सातत्याने सराव आणि स्वत:ला स्पष्टपणे आकळलेली पण उलगडून न सांगता येण्यासारखी निसर्गाशी असलेली व झालेली समरसता.
-- मनिष मोहिले
१७६०० फूट उंचीवरच्या बेस कॅम्प पासून २९०२९ फूट उंचीवरचं शिखर गाठायला साधारण ३३ ते ३७ तास लागतात - ते ही तुम्ही उंचावरील वातावरणाशी स्वत:ला रुळवून घेतलं असेल तर. (If one has got acclimatized to the high altitude). शिवाय हे ३३-३७ तास हा सलग चढाई चा वेळ नाही. प्रत्येक कॅम्प ला घेतली जाणारी विश्रांती या ३३-३७ तासात मोजली जात नाही.
पण नुकतेच म्हणजे २२ मे २०१७ रोजी
किलियन जॉर्नेट बुर्गादा या तीस वर्षीय स्पॅनिश तरुणाने एव्हरेस्ट बेस कॅम्प ते एव्हरेस्ट शिखर ही साधारण ११४०० फुटांची चढाई विक्रमी २६ तासात केली. २० मे २०१७ ला रात्री दहा वाजता बेस कॅम्प वरून निघालेला किलियन २१ मे २०१७ च्या मध्यरात्री १२ वाजून काही मिनीटांनी शिखरावर पोहोचला. एव्हरेस्टवरील या आत्तापर्यंतच्या सर्वात वेगवान चढाईचं अजून एक वैशिष्ट्य म्हणजे ही संपूर्ण चढाई पुरवणी प्राणवायू शिवाय (without supplimentary bottled oxygen) आणि दोरांच्या सहाय्याशिवाय (without fixed ropes) केलेली चढाई आहे.
ही विश्वविक्रमी चढाई करणारा किलियन हा जागतिक स्कायरनिंग आणि स्की माऊंटेनीयरींग चॅंपियन आहे. He is six time winner of Long Distance Skyrunner World series. त्याचप्रमाणे अल्ट्रा मॅरेथॉन स्पर्धेचा देखील तो विजेता आहे.
तांत्रिक तपशीलाप्रमाणे स्काय रनिंग म्हणजे दोन हजार मीटरपेक्षा अधिक उंचीच्या पर्वतावर धावणे जिथे चढाईचा कोन ३०° पेक्षा जास्त आणि काठिण्य पातळी दुसऱ्या पातळी पर्यंत असतो. धावायच्या अंतराबरोबरच चढण किती खडी आहे व तिचा काठिण्यांक (degree of difficulty) यावर आधारित स्काय रनिंग मध्ये Sky, Ultra, Vertical व Extreme असे चार उपप्रकार पडतात. त्यापैकी Vertical काठिण्य पातळीपर्यंतच्या स्पर्धा किलियन ने जिंकलेल्या आहेत.
स्की माऊंटेनीअरींग म्हणजे पर्वताच्या दुर्गमतेप्रमाणे स्की पायात चढवून किंवा बरोबर वागवून पर्वतावर चढाई करणे आणि स्की चा वापर करून उतरणे. शारिरीक क्षमतेची कसोटी पहाणाऱ्या अशा या साहसी खेळात किलियन जागतिक पातळीवर अव्वल ठरावा हे स्वाभाविकच म्हणायला हवं कारण स्पेनच्या डोंगरी भागात जन्माला आलेल्या किलियननी वयाच्या दुसऱ्या वर्षीच स्पेन व फ्रान्समध्ये पसरलेल्या पायरेनीज पर्वतश्रेणी मधील तीन हजार मीटर उंचीचा पर्वत यशस्वीरीत्या पादाक्रांत करून आपल्या अव्वल आकाशधावक बनण्याची मुहूर्तमेढ रोवली. पुढे पाचव्या वर्षी या पर्वतश्रेणी मधलं अनेटो हे ३४०४ मीटर उंचीचं सर्वोच्च शिखर पादाक्रांत केलं. लहानपणीच सुरू झालेला त्याचा हा अद्भुत प्रवास आजही चालूच आहे. आजच्या तारखेला मॉं ब्लॉं (Mont Blanc), मॅटरहॉर्न, देनाली आणि आत्ता एव्हरेस्ट या चार शिखरांवरील सर्वात वेगवान चढाईचे विक्रम किलियनच्या नावावर आहेत.
आता तो एका प्रकल्पावर काम करतोय ज्याचं नाव आहे "Summits of My Life" ज्यामध्ये तो जगातील वेगवेगळ्या उच्च शिखरांवरील आपल्या चढाई व उतरण या दोन्हीचं चित्रीकरण करवून घेणार आहे.
किलियनच्या आंतरजालावरच्या चित्रफिती पाहताना त्याचा पर्वतावरील चढाईचा वेग आणि दम (stamina) पाहून आपण थक्क होतो. त्याची उतरण (descent) बघताना तर आपण अचंबितच होतो असा त्याचा वेग असतो.
इतक्या दुर्गंम जागी इतक्या लीलया व वेगानी हालचाल करण्यासाठी जबरदस्त शारिरीक क्षमता हवी हे तर दिसतच पण त्याही पेक्षा जाणवतो तो चढाई असो वा उतरण - प्रत्येक पावलामागे असलेला किलियनचा सराव, आत्मविश्वास, आणि त्या डोंगरावरचा एक अबोल विश्वास की माझं हे पाऊल बरोबरच पडेल आणि हा डोंगरही ते सांभाळून घेइल.
अशा प्रकारचं कौशल्य इतक्या उच्चतम पातळीवर पोचायला फक्त शारीरिक क्षमता, सराव, तंत्र (technique) हे उपयोगाचं नाही तर त्याचबरोबर निसर्गाशी एक मानसिक अद्वैत असायला हवं आणि ते अद्वैत साधायचं आणि वाढवायचं एकमेव माध्यम म्हणजे सातत्याने सराव आणि स्वत:ला स्पष्टपणे आकळलेली पण उलगडून न सांगता येण्यासारखी निसर्गाशी असलेली व झालेली समरसता.
-- मनिष मोहिले
No comments:
Post a Comment