प्रायोगिक गझल सदृश्य कविता

काही दिवसांपूर्वी श्री. इलाही जमादार यांची एक खास गझल वाचनात आली ज्यात एक ओळ हिंदीत होती आणि एक मराठीत.

हाताळण्यास अतिशय कठीण अशा या काव्यप्रकारात श्री इलाही यांचं प्रभुत्व आहे.

ती गझल वाचल्यापासून आपण ही असा प्रयत्न करावा असं मनानी घेतलं होतं. आज त्या धर्तीवर काही लिहीण्याचा प्रयत्न केला आहे.

पहिलाच प्रयत्न म्हणून ज्या उणीवा असतील त्यांना माफ कराल ही आशा.

देख लूँ चेहरा तेरा, ईद हैं मत कर मना
कर ऊन्हाचे चांदणे, हासून गाली एकदा

महकती साँसें तुम्हारी, बाग इन में हैं बसा
कर फुलांनाही सुगंधी, वसंत दारी थांबला

हैं घनेरी जुल्फें तेरी, या हैं छायी बदलीयाँ
कर नजर सतरंगी फुलवून,  सुस्नात केसांचा फुलोरा

पंछी, झरनों संग हवाएँ, गीत गाती हैं सदा
भर सुन्याशा जीवनी या, मधुर प्रीतीच्या सुरा

खुबियाँ कुदरत की सारी, तुझमें बसी हैं जाने जा
मन मंदिरी मूर्ती तुझी,  अन् तूच माझी देवता

-- मनिष मोहिले